dobór materiałów i montaż desek

Clapboard okładziny domu będzie wymagał wysokiego standardu. Oprócz „Dodatków” istnieją klasy „A”, „B” i „C” dla clapboard. Wyróżniają je zewnętrzne wady: obecność węzłów, kieszenie żywiczne i inne odchylenia. Na przykład w klasie „C” dozwolone są nawet upuszczanie węzłów. Ostateczny wybór zależy od widelca między możliwościami finansowymi a jakością.

Równość będzie głównym kryterium. Jeśli płyta jest napędzana przez „śrubę”, to wewnętrzne naprężenia powstające podczas instalacji wraz z ciśnieniem ostatecznie doprowadzą do zniszczenia.

Dodatkowe wymagania zależą od przeznaczenia pomieszczeń domu. Jeśli tapicerka jest wykonana w kąpieli, sosna nie jest dozwolona. Po podgrzaniu żywica zostanie uwolniona. W dekoracji wnętrz domu są zwykle używane sosna i świerk. Do wykańczania najlepiej nadaje się odmiana liściasta, taka jak olcha. Nowy materiał stał się drzewem modyfikowanym termicznie. Do jego produkcji prowadzi się rygorystyczną selekcję, a to umożliwia tworzenie solidnych wnętrz.

Proces technologiczny produkcji tego drewna obejmuje termiczną komorę próżniową. Wysoka temperatura i specjalne dodatki tworzą procesy chemiczne, które nadają podszewce nieodwracalne unikalne właściwości. Jest to duża odporność na wilgoć, brak gnicia i narażenie na szkodniki, zwiększona wytrzymałość. Powierzchnia ma odpowiedni kolor.

Procedura tworzenia listwy

Wysokiej jakości deska sosnowa nadaje się do tworzenia skrzyń w normalnych warunkach życia. Główne wymagania to brak wilgoci i równości. Jeśli tapicerka zostanie wykonana na mokrej skrzyni, doprowadzi to do zniszczenia. Przed instalacją należy zdobyć następujące narzędzia i materiały:

• poziom konstrukcji;
• sznur konstrukcyjny;
• miara taśmy;
• śrubokręt;
• piła do metalu;
• młotek;
• wkręty samogwintujące o różnych długościach;
• gwoździe z małymi główkami;
• folie hydroizolacyjne; (jeśli to konieczne).

Najpierw zmierz wszystkie powierzchnie, okna i drzwi i narysuj szkic. Służy jako plan pracy i podstawa do obliczania zakupionych materiałów. Aby zapewnić równomierność badania zewnętrznego ściany, ustaw maksymalne odchylenie od płaszczyzny. Jeśli są duże ubytki, to kit lub tynk. Duże wybrzuszenia są usuwane. Wzdłuż krawędzi ułożonych płaszczyzn ułożone są solidne długie pręty o przekroju kwadratowym do 5 cm.

Te same pręty powstają przy krawędziach otworów okiennych i drzwiowych. Wszystkie elementy są ustawione ściśle według poziomu. Jeśli zapewnione jest podgrzewanie, wówczas sekcja prętów wzrasta o grubość izolacji. Pomiędzy prętami naciągany jest sznur konstrukcyjny, a na nim układane są pręty pośrednie listwy.

Odległość między elementami listwy wynosi średnio 50 cm Jeśli na miejscu jest izolacja, nie powinno być przerwy między nią a prętami. Głównym wymaganiem jest, aby płyty panelu ściennego nie zginały się w tej szczelinie.

Metalowy profil jest również używany do listwy. Do montażu na suficie używany profil w kształcie litery U. Skrzynia może być również wykonana z tworzywa sztucznego, ale ten materiał jest rzadko używany w specjalnych miejscach. Jeśli praca jest wykonywana zimą, należy włączyć ogrzewanie domu. Sprawdzanie położenia elementów listwy jest stale wykonywane. W przypadku elementów na środku ściany można wziąć krótkie pręty, oszczędzając drewno.

Zawsze powinna istnieć przerwa na rozszerzalność cieplną od końca pręta.

Układ listwy może być pionowy, poziomy lub wykorzystujący strukturę komórkową (w przypadku układania izolacji).Pozioma pozycja wizualnie zmniejsza wysokość pomieszczenia, a pionowa zwiększa.

Montaż płyt okładzinowych

Wykładzina przed instalacją powinna leżeć w pokoju przez co najmniej 24 godziny w celu aklimatyzacji. Podczas układania desek poziomo, panele ścienne kładzie się kolcem w dół, aby uniknąć gromadzenia się wilgoci. Rozciągając panele ścienne gwoździami, są one młotkowane pod kątem, za pomocą małej pałki w postaci brody bez ostrego ostrzenia. Odpowiednią metodą mocowania paneli ściennych jest użycie zacisków. Dzięki tej płycie montażowej można łatwo zdemontować w celu ponownego użycia.

Podczas montażu należy zachować odstęp 1-3 mm między płytami, aby skompensować wpływ temperatury. Od ściany, podłogi i sufitu wcina się 5 mm. Podczas przesuwania desek okładzinowych kawałek deski jest używany do zmiękczania uderzeń młota. Powlekanie narożników, otworów okiennych i interfejsów między podłogą a ścianą odbywa się za pomocą specjalnych profili.