Jak przetwarzać drewno z wilgoci: odmiany roztworów

Mówiąc o zawartości wilgoci w drzewie, dzielą one wolną i pokrewną odmianę. Pierwsza opcja charakteryzuje się wysokim współczynnikiem parowania wody z powierzchni skały. Drugi typ jest związany z podobnym procesem, którego przebieg wyraźnie spowalnia, może to potrwać kilka lat. Zastosowanie specjalnej metody suszenia znacznie przyspiesza ten proces.

Nadmiar związanej wilgoci wpływa na wytrzymałość drewna. Wraz ze wzrostem można mówić o spadku siły drzewa. W momencie suszenia podstawy pierwsza wilgoć wychodzi z warstwy powierzchniowej, a nieco później - ze środkowej części kłody. W rezultacie napięcie powstaje od wewnątrz. Jednak gnijące i popękane drewno nie nadaje się do prac budowlanych.

Mówiąc o drzewach, należy je zmienić w twardości i miękkości. Przyjęto następujący podział:

• skały o miękkiej podstawie (świerk, jodła, osika, lipa, olcha, cedr);
• twarde skały (wiąz, brzoza, klon, modrzew, wiąz, jabłoń;
• szczególnie twarde materiały (dereń, grab, bukszpan).

Z jakiego powodu zgnilizna drewna?

Drzewo może być narażone na takie wpływy, jak wahania temperatury, wilgoć, upały i silne wiatry. Pod wpływem takich niekorzystnych skutków żadne gatunki drzew nie będą w stanie wytrzymać ich niszczących skutków. Na ich powierzchni widać pleśń, grzyb, a następnie zniszczenie skały. Dlatego wymagana jest obróbka drewna. Teraz powinniśmy porozmawiać o czynnikach, które powodują takie zjawiska.

Czy wszystkie części każdego budynku mają taki sam wpływ? W większości są to te elementy, które najczęściej wchodzą w kontakt ze środowiskiem. Są to głównie pomieszczenia na parterze, piwnice i konstrukcje okien. Nie trzeba jednak myśleć, że inne części budynku od wewnątrz nie mogą się zawalić. Są też zagrożeni.

Problem gnijących powierzchni zawsze istniał. W czasach starożytnych problem ten rozwiązano, zbierając drzewo jesienią i susząc je przed początkiem ciepłego okresu. Nowoczesne metody suszenia powierzchni oparte są na bardziej zróżnicowanych metodach ekspozycji. Jakie narzędzia pomagają drzewu pokonać negatywne wpływy zewnętrzne?

Cechy konstrukcyjne ochrony drewna przed wilgocią

Dobra farba olejna dobrze chroni przed wilgocią. Najlepszymi środkami będą różne kompozycje antyseptyczne i barwniki porowatej podstawy. Najczęstsze metody planu konstrukcyjnego obejmują:

• oddzielenie podstaw drewna od kontaktu z glebą, betonem, kamieniem, metalem;
• ochrona przed warunkami pogodowymi;
• układ systemy wentylacji budynków.

Dobrze jest, jeśli urządzenia planu przenoszenia są otwarte, dobrze wentylowane i zapewniają otwarty dostęp do kontroli. Niezbędnym wymogiem będzie układ drewna impregnującego, nie pozwalający na kontakt z glebą, metalem, kamieniem.

Jednym z najbardziej niekorzystnych skutków dla drewna jest kondensat. Musimy starać się unikać takich konsekwencji. Z tego powodu nie zaleca się umieszczania tego materiału w miejscach, w których występują okresowe zmiany wskaźników temperatury.Najlepszym środowiskiem dla niego będzie pokój z aktywnym ogrzewaniem lub lokalizacją z zewnątrz. Ogrodzenia drewniane powinny być wyposażone w dodatkową wentylację, a także konstrukcje zawiasowe w postaci gzymsu lub szczytów o niewielkich rozmiarach. Zapewniają ochronę przed opadami atmosferycznymi.

Jednak wszystkie te środki są nieliczne. Aby całkowicie zapobiec gniciu bazy, konieczne jest dodatkowe leczenie opracowane w kompleksie. Bardzo ważne jest stosowanie różnych preparatów antyseptycznych.

Leczenie antyseptyczne

Współczesny przemysł ma wiele różnorodnych rozwiązań, które pomagają w tworzeniu właściwej powłoki drewnianej. W rezultacie drzewo będzie niezawodnie chronione, stanie się mocną i monolityczną podstawą, niosąc pozytywne owoce przez znaczny okres czasu.

Jak wybrać środek antyseptyczny? Aby to zrobić, należy wziąć pod uwagę następujące aspekty:

• poziom toksyczności dotyczący interakcji z grzybami;
• opór podstawy;
• zdolność do wchodzenia głębiej w płaszczyznę drzewa;
• czy pachnie;
• nieszkodliwość dla ludzi i zwierząt;
• niezdolność do zmiany wskaźników jakości drewna;
• obecność w składzie substancji zapobiegających korozji.

Jeśli chodzi o niezbędne narzędzia, do przetwarzania używane są zazwyczaj:

• szczotki;
• rolka;
• puste pojemniki;
• spray; zwykłe gąbki i inne (na przykład ta sama trzepaczka).

Rodzaje roztworów antyseptycznych

Środki konserwujące do drewna mogą być następujących kategorii: 3 11 11 olej; 13 12 rozpuszczalny w wodzie organiczne rozpuszczalne; pastowate.

Związki rozpuszczalne w wodzie chronią źródło przed wilgocią i ługowaniem. Obejmują one:

1. Fluorek sodu. Jest to biała, bezwonna substancja. Jego cechy wiążą się z doskonałą wydajnością. Łatwo wchodzi w zagłębienie drewna, ale zmywa się w krótkim czasie. Nie ma wpływu na siłę bazy, nie powoduje jej zniekształcenia. Do obróbki dowolnej struktury użyto mieszaniny 4%.
1212 Silikofluorek sodu. Ma podobną konsystencję, ale zawiera niewielkie różnice w kolorze, występuje tu szarawy odcień. Substancja o podobnym celu daje doskonałe wyniki w połączeniu z poprzednio rozważaną mieszaniną i sodą kalcynowaną. Ma takie same cechy jak poprzednia wersja. Nie zawiera substancji toksycznych.
2. Fluorofluorek amonu jest białą bezwonną substancją. W praktyce stosuje się roztwór 5-10%. Jest w stanie bardzo łatwo ługować. Ta substancja nie wpływa na powierzchnię drewna. Są traktowane dowolną powierzchnią naturalnych ras. Po takich działaniach baza staje się niezwykle odporna na spalanie, co jest bardzo ważne.
3. Skład BBK-3 jest substancją składającą się z kwasu borowego i boraksu. Dobrze rozpuszcza się i nie ma szkodliwego wpływu na organizmy żywe.

Dodatkowe środki antyseptyczne

Środki o wartości rozpuszczalnej w organach są reprezentowane przez preparaty z produktów naftowych, takich jak pentachlorofenol. Aktywnie i głęboko wnikają w drewno. Jednak takie leczenie wiąże się z wystarczającym ryzykiem zatrucia.

Preparat NML jest rozpuszczalnikiem otrzymywanym z ekstraktów olejowych, naftenianu miedzi.

Jest bardzo toksyczny. Stopień penetracji w płaszczyznę gatunków drzew jest dość wysoki. Niewielką wadą jest zakup zielonego odcienia. Takie przetwarzanie prowadzi do tego, że drewno nie jest klejone. Do rozpuszczenia przyjmuje się naftę, olej opałowy lub inną substancję.

Obecność antyseptycznych substancji ropopochodnych jest reprezentowana przez różne opcje: łupek, olej węglowy, olej antracenowy. Rozwiązania te doskonale dezynfekują powierzchnię, ale pachną silnie i nieprzyjemnie. Określa kolor ciemnych odcieni brązowych tonów, wysoki stopień odporności na zmywanie wodą, niemożność poddania się zniekształceniom. Rozwiązania te służą do wykańczania podkładów, pali, części konstrukcji mostowych, a także różnych urządzeń znajdujących się pod wodą.