Ścieżki z gruzów własnymi rękami

Jeśli opady opadają regularnie w Twojej okolicy i jesteś zmęczony walką z brudem na podwórzu, powinieneś poważnie rozważyć stworzenie bezpiecznej ścieżki. Dzisiaj istnieje wiele pomysłów na ich aranżację. Jednym z materiałów do tych celów jest tłuczeń kamienny, stosowany głównie do produkcji mieszanek betonowych. Wielu rzemieślników domowych używa niestandardowych zastosowań.

Oczywiście nie oznacza to wcale, że rozdrobniony kamień powinien być po prostu wylany na ziemię i lekko ubity. W tym przypadku po prostu wciska się w ziemię i nic z niej nie pozostaje. Rozwiązanie tego problemu wymaga zintegrowanego podejścia. W tym artykule dowiemy się więcej o tym, jak tworzyć wysokiej jakości ścieżki gruzu. Dowiesz się również o oryginalnym rozwiązaniu tego problemu z wykorzystaniem tego materiału w różnych kolorach.

Do tego, co jest konieczne

Ślady pełnią ważną funkcję kształtowania krajobrazu sąsiedniego terytorium. Odgrywają szczególnie ważną rolę w organizacji ogrodu. A jeśli zdecydujesz się na przemyślany projekt krajobrazu, ścieżki będą harmonijnie do niego pasować. Wykonanie żwiru nada Twojej stronie elegancji i będzie zadbane. Ponadto zadbane i zadbane ścieżki świadczą o czystości i czystości właścicieli.

Kręta ścieżka w ogrodzie ograniczona plastikowymi przewodnikami

Ale jest jeszcze jedna ważna funkcja torów - praktyczność. Ich obecność tworzy rodzaj zespołu, łączącego różne elementy architektoniczne i pewne sekcje projektowania krajobrazu. Mogą rozróżniać kwietniki i inne kompozycje kwiatowe, pomagają skupić się na poszczególnych elementach ogrodu.

Dekoracyjna ścieżka wokół kwietnika, skupia uwagę i służy jako piękna dekoracja krajobrazu

Cóż, a główny cel tory - wygodny ruch. Na nich możesz się swobodnie poruszać nawet w deszczową pogodę. Brud z ulicy nie zostanie wniesiony odpowiednio do domu, twoje buty pozostaną czyste.

Klasyfikacja

Główna ścieżka gruzu jest szeroka, ze względu na jej przemieszczenie w bok, przestrzeń

Wszystkie ścieżki w ogrodzie mają własną klasyfikację, znane są następujące typy:

• Główne z nich to te, które przyjmują główne obciążenie pod względem liczby ruchów dziennie. Może to być ścieżka łącząca dom z furtką, letnią kuchnią itp.
• Drugorzędna i łącząca - te, które jak układ krążenia składający się z naczyń odgałęziają się od głównego. Niektóre z nich przenikają działkę ogrodową, zmierzając do mniej znaczącego obiektu. Z reguły ich konfiguracja jest prosta.

Tak więc, niezależnie od klasyfikacji torów, muszą stworzyć dogodną strefę dla pieszych w kraju.

Optymalna szerokość

Tor ma wystarczającą szerokość do poruszania się

Pełna szerokość toru zależy od jego celu. Na przykład główne będą miały dużą szerokość, na przykład te, które łączą dom z furtką, częścią wypoczynkową itp. Szerokość musi być taka, aby 2 osoby mogły swobodnie się na niej rozproszyć, dlatego tutaj rozmiar od 0,9 do 1 jest uważany za optymalny, 5 m.

Jeśli ścieżka prowadzi do budynków gospodarczych, to jej szerokość nie może być mniejsza niż szerokość taczki ogrodowej. Idealne ustawienie to 60-90 cm, lepiej, aby szerokość była większa niż szerokość wózka ogrodowego.

Jeśli posiadasz szklarnię, szerokość ścieżki może wynosić do 50 cm. Ten rozmiar będzie również wystarczający do swobodnej jazdy z wózkiem. Jeśli planujesz drogę między łóżkami, optymalna szerokość to 30-50 cm, które nie zajmują dużo miejsca, a jednocześnie przyczynią się do jakości opieki nad roślinami.

Podstawowe zasady projektowania strefy dla pieszych

Położenie torów między łóżkami. Z tego powodu opieka nad roślinami jest uproszczona.

Jeśli sąsiednie terytorium jest jeszcze na etapie projektowania, tworzenie ścieżek jest wykonywane jako ostatnie. Po pierwsze, musisz zaplanować, gdzie będą budynki gospodarcze, teren rekreacyjny, ogród, szklarnie itp. Decyzja o tym, gdzie i jak je położyć, przyjdzie sama.

Podczas tworzenia toru ważne jest, aby zrozumieć, że jego typy objętościowe w pewnym stopniu imitują strumienie. Dlatego może to być wiele tur, wyglądających jak najbardziej naturalnie. W tym artykule spójrz na gotowe opcje ścieżek ogrodowych gruzu. Możesz wziąć oryginalne pomysły jako podstawę i połączyć swoją wyobraźnię, aby uczynić ją jeszcze lepszą. Możesz połączyć materiał podstawowy z innymi, takimi jak drewno, duże kamienie i tak dalej. Ale tutaj ważne jest rozważenie jednej chwili, wybór dodatkowego materiału nie powinien stwarzać niedogodności podczas chodzenia.

Dekoracyjna ścieżka z naturalnego kamienia i żwiru, doskonała kombinacja

Ważne jest również określenie skali. Tworzenie ścieżek ogrodowych nie powinno zająć dużo czasu. Dlatego ich liczba nie może być duża, w przeciwnym razie całe terytorium zostanie wypełnione ścieżkami. Jest to między innymi złe i estetyczne.

Jak wizualnie rozszerzać, zwężać i zmniejszać obszar

Długa ścieżka w miejscu wizualnie wydłuża mały obszar

Podczas tworzenia ścieżki ważne jest również, aby wziąć pod uwagę, że mogą wizualnie rozszerzać, zmniejszać lub wydłużać sekcję. Jeśli więc chcesz wizualnie rozszerzyć obszar, przejścia muszą zostać przesunięte na bok i zwężone. Niskie krzewy są również sadzone po obu stronach zakrętu, co zwiększa wrażenie szerokości.

Jeśli obszar powinien być zmniejszony, tory powinny być średniej szerokości z niewielką ich liczbą. Inną metodą jest wydłużanie. W tym celu szerokość ścieżki stopniowo się zwęża, ale nie tak bardzo, że chodzenie w końcu było niewygodne.

Funkcje projektowe

Tworzenie ścieżek to proces twórczy. Nie ma specjalnych zasad i przepisów dotyczących ich formy. Może być symetryczny, asymetryczny, o gładkich krzywiznach lub ostrych zakrętach. Jednocześnie forma ścieżek ogrodowych powinna być zgodna z ogólną architekturą krajobrazu.

Ścieżka między kwietnikami ustawia akcenty w krajobrazie

Ulga przy ustawianiu ścieżek

Położenie i kierunek chodników ogrodowych powstaje na podstawie panującej rzeźby. Jeśli ogród jest płaski, utwory można ułożyć w dowolny sposób. Jeśli relief jest „w kształcie spodka”, miejsce może przypominać kształt słońca. Na przykład, w najniższym miejscu znajduje się zbiornik wodny, a od niego będzie się wspinać po szlakach. Jeśli w okolicy występują krople, ścieżki powinny być zygzakowate, łącząc wszystkie części terytorium gładkimi liniami. W niektórych miejscach może być konieczne wykonanie małych kroków.

Ścieżki z gruzu: zalety i wady

Gruz jest doskonale połączony z innymi materiałami, w tym przypadku z kamieniem naturalnym

Zanim zdecydujesz się na utwory z tego materiału, warto rozważyć zalety i wady. Aby to zrobić, pomożesz tabeli cech porównawczych:

Wybór rodzaju materiału

Ważną rolę odgrywa wybór odpowiedniego gruzu, który różni się wielkością frakcji. Znanych jest również kilka jego odmian, w tym:

Wybór zależy od rodzaju gleby, topografii terenu i celu toru. Porównajmy ze sobą wszystkie te typy gruzu:

Wyświetl	Dane techniczne
Łupek z kruszonego kamienia	Istnieje przesiewanie łupków, najmniejsza frakcja wynosi 5 mm. Jest często używany jako platforma dekoracyjna, itp. Największa frakcja osiąga 20 mm, jest używana głównie do produkcji mieszanki betonowej. Nie wytrzymuje dużych obciążeń, ponieważ jest podatny na pękanie. Do budowy torów lepiej jest kupić kruszony kamień łupkowy kwarcytowy. Zawiera mikę, która nadaje materiałowi wystarczającą wytrzymałość.
Granitowy gruz	Ułamki mogą być różne rozmiary, na przykład kruszony kamień 5-20 mm stosuje się do dekoracyjnego wykończenia. Ten rodzaj gruzu jest najbardziej trwały. Składa się z litych skał. Materiał jest odporny na niskie temperatury i wysoką wilgotność. Idealny do przykrywania chodników.
Żwirowy gruz	Z powodu nieregularności taka forma kruszywa ma dobrą przyczepność i nie wymaga wytwarzania warstwy drenażowej.

W przypadku konstrukcji torów ułamek materiału może wynosić od 5 do 70 mm. Jeśli przewidywany jest ruch, ułamek powinien być większy. Jeśli jest przeznaczony tylko dla pieszych, to mniejszy. Jeśli ścieżka wykonuje tylko funkcję dekoracyjną, wówczas stosuje się ekrany o ułamku do 5 mm.

Etapy produkcji

Ścieżka z gruzu i ogrodzona drewnianymi kolumnami

Wszystkie prace składają się z kilku kolejnych procesów:

• znakowania,
• przygotowania wykopu;
• ograniczania, jeśli to konieczne;
• produkcja „poduszek”;
• zasypki gruzu.

Układanie toru gruzu

Wymagane materiały i narzędzia do pracy

Dla wszystkich prac potrzebnych do przygotowania następujących:

1. Prowizja.
2. Łopata.
3. Ubijak.
4. Glina, piasek i duży kruszony kamień tworzą „poduszkę”.
5. Pojemność do mieszania składników.
6. Geotekstylia.
7. Mały kamień kruszony na tor.
8. Krawężniki.
9. Nylonowa nić.
10. Kołki.

Oznaczanie obszaru

Oznaczanie przyszłego toru liną i kołkiem

Po pierwsze, dobrze byłoby narysować mały projekt na kartce papieru. Następnie wszystko jest przenoszone w powiększonej skali na stronę. Do znakowania używa się nici wiążących i nylonowych. Krok między kołkami nie powinien przekraczać 1 metra. Pozwoli to na dokładniejsze przekazanie kształtu przyszłej ścieżki.

Jeśli chodzi o kołki, powinny one być małe. Wbijane są w ziemię, a nić jest z nimi związana. Jeśli ścieżka się zwija, można użyć gumowego węża do znakowania. Podczas znakowania pamiętaj o wielkości geofabryki.

Kopanie rowu

Po zaznaczeniu wykopać wykop do układania gruzu. Nie musisz kopać zbyt głęboko. Wystarczy usunąć górną żyzną warstwę lub darń - głębokość studzienki będzie wynosić do 20 cm Najprostszą metodą jest to: kopać wzdłuż konturów toru za pomocą łopaty bagnetowej i wybierać środkową z zaostrzoną łopatą. Ta metoda jest odpowiednia, jeśli gleba w obszarze bez stałych zanieczyszczeń.

Wgłębienie powinno być oczyszczone z wszelkiego rodzaju gruzu, korzeni i chwastów. Dno jest starannie ubijane i wylewana jest warstwa piasku 5-10 cm, która jest również poddawana ubijaniu.

Cechy układania geotekstyliów

Układanie geotekstyliów pod torem ważne jest, aby unikać fałd i zmarszczek

Od góry piasku leżały geowłókniny. Wzdłuż krawędzi powinien wystawać ponad poziom gruntu do 10 cm, po zakończeniu pracy wystarczy go przeciąć nożyczkami lub ostrym nożem. Ta tkanina nie ma przedniej strony, więc można ją układać po obu stronach.

Podczas instalacji geofabrytu unikaj zmarszczek i fałd. Każdy kolejny arkusz geowłókniny powinien zachodzić na więcej niż 15 cm.

Wybór tkaniny na tor i jego rolę

Geowłóknina na torze nie powinna być na organicznej podstawa

Główną funkcją geotekstyliów jest odwadnianie, oddzielanie materiałów budowlanych i ochrona żwiru przed zmieszaniem z glebą, zapobiegając kiełkowaniu korzeni i krzewów chwastów. Biorąc pod uwagę niskie obciążenia, wystarczy użyć geowłókniny o gęstości 150–200 g / m ² dla ścieżki żwirowej. Najczęściej stosowany materiał z poliestru lub polipropylenu.

Nie zaleca się używania materiału organicznego. Ten materiał nie jest trwały.

Jeśli mówimy o roli geotekstyliów w układzie torów, tutaj możemy wyróżnić następujące:

• okres eksploatacji szlaku wzrasta; 46>
• osłona chodnika jest chroniona przed ziemią;
• geowłóknina w połączeniu z gruzem służy również jako doskonały drenaż.

Montaż krawężników

Montaż krawężników dla toru na podkładce cementowej

Żwir nie wychodzi poza krawędzie toru, należy ustawić krawężnik, który będzie służył jako ogranicznik. Możesz użyć:

• betonowego krawężnika;
• cegły;
• kamienia naturalnego;
• drewnianych słupków lub desek;
• plastiku itp.

Powyżej poziomu terenu krawężnik powinien wznieść się do 7 cm, a jeśli planujesz użyć cegły lub kamienia, zaleca się przygotowanie poduszki z piasku cementowego. Jeśli zostaną wybrane drewniane kołki lub deski, należy je zabezpieczyć specjalnym środkiem antyseptycznym przed gniciem.

Wykonywanie „poduszki”

Wykonywanie poduszki pod chodnikiem, w tym celu żwir miesza się z gliną lub piaskiem

Poniżej ułożenia warstwy wierzchniej należy umieścić „poduszkę”, która będzie składać się z gliny i pokruszonego kamienia o dużej frakcji. Po wylaniu mieszaniny na geowłókninę zalać wodą. Po wykonaniu tej manipulacji. Nie można również mieszać tych materiałów, najpierw aby wypełnić wykop gruzem, a po glinie, z każdą warstwą wypełnioną wodą i staranowaną.

Piasek może być użyty zamiast gliny, zwiększy to właściwości odwadniające ścieżki żwirowej. W tym przypadku praca wygląda następująco: geowłóknina jest umieszczana, po dużym zmiażdżonym kamieniu, a następnie ponownie tkaninie i ostatecznie piasku. Najprostszą opcją jest wypełnienie wykopu gruzem, ubicie go i zamknięcie geowłókniną, aby duża frakcja nie zmieszała się z małą.

Napełnianie żwirem - ostatni dotyk

Żwir jest wypełniony na górze geowłókniny jednolitą warstwą

Ostatni etap - zasypanie wykopu przygotowaną „poduszką” ze żwirem. Średnio zużycie 1 m473 2 będzie wynosić do 50 kg, przy założeniu, że grubość warstwy będzie wynosić do 3 cm, w związku z czym zużycie materiału wzrasta wraz ze wzrostem warstwy. Kiedy jesteś całkowicie pokryty gruzem, musisz go spłaszczyć i ubić.

Dekoracyjna ścieżka z kolorowego pokruszonego kamienia

Ścieżka może być ozdobna z kolorowego pokruszonego kamienia

Jeśli chcesz stworzyć dekoracyjną ścieżkę, która ozdobi ogólny wygląd krajobrazu, możesz użyć kolorowego żwiru. Oczywiście jest już sprzedany, ale z drugiej strony możesz malować ten materiał samodzielnie. Cały proces składa się z kilku etapów:

• przygotowania materiału;
• malowania;

Wideo

Przygotowanie materiału przed malowaniem

Część zakupionego gruzu może być zróżnicowana, ponieważ jego producent nie sortuje go według potrzeb. Do sortowania często używa się urządzenia „dudnienie”, przez które następuje oddzielenie małej frakcji od dużej. Jasne jest, że nie będziesz go miał, więc możesz użyć metalowej siatki. Pożądana frakcja przesunie się przez siatkę, a duża frakcja pozostanie na jej powierzchni.

Warto zauważyć, że do malowania najlepiej jest używać kamieni o ułamku 10 mm. Ten rozmiar będzie idealny do tworzenia dekoracyjnych ścieżek ogrodowych.

Wideo

Maluj gruz

Gruz można pomalować na dowolny kolor

Następnie rozdrobniony kamień wlewa się do betoniarki. Dzięki temu urządzeniu najłatwiej będzie równomiernie wymieszać materiał z barwnikiem. Do barwienia należy używać farby akrylowej lub polimerowej. Dla jednolitego barwienia betoniarka powinna być pozostawiona na godzinę w trybie włączonym.

Suszenie barwionego materiału

Po wyznaczonym czasie żwir jest odprowadzany do zbiornika. Może się zdarzyć, że farba pozostanie na dnie. Przeciągnij przez sito i rozłóż przesiany żwir na świeżym powietrzu. Już malowany materiał można wykorzystać do produkcji dekoracyjnych ścieżek lub dekoracji klombów.

Tak więc w tym artykule przyjrzeliśmy się głównym punktom dotyczącym sposobu układania ścieżek na działce ogrodowej, tak aby ostatecznie mogły służyć dłużej niż rok. Jeśli znasz inne pomysły lub subtelności tworzenia utworów z gruzów, nie wymienione w artykule, pamiętaj o pozostawieniu komentarzy na końcu tego artykułu.

Wideo