Zabytkowe przetwarzanie drewna: 3 powszechnie stosowane metody

Gotowe meble do starzenia się są wybierane masywne, lekko szorstkie lub w stylu rustykalnym, podobne do ręcznie robionych mebli z ubiegłego wieku. Przed dekorowaniem w jakikolwiek sposób najlepiej zdemontować mebel na jego części składowe. Pozwoli to na traktowanie wszystkich powierzchni bez pozostawiania nieobrobionych obszarów w trudno dostępnych miejscach, które przyciągną wzrok.

Zanim zaczniesz dekorować obiekt po raz pierwszy, powinieneś poćwiczyć i napełnić dłoń na różnych śmieciowych planszach i dowolnym drewnie. Mistrz będzie działał z większą pewnością siebie, ze świadomością wielu niuansów, które mogą pojawić się podczas pracy. W tych samych podręcznikach wygodnie jest wybrać ton farb lub plam, aby z góry oszacować, jaki będzie wynik.

Wiele operacji (szczotkowanie, malowanie i suszenie po nim, wypalanie) należy wykonywać na zewnątrz.

Starzenie mechaniczne drewna

Materiały drzewne z drewna iglastego są najbardziej dostępne w sprzedaży: sosna, świerk, modrzew. Mają wyraźną strukturę i wzór utworzony przez włókna o różnej twardości. Dzięki temu nadają się do dekoracji mechanicznych.

Przy pomocy narzędzi, które niszczą górne warstwy drzewa, możesz osiągnąć efekt starzenia się znacznie szybciej, niż gdyby stało się to naturalnie. Wszystkie tarcia, dziury i pęknięcia można naśladować dwiema metodami:

1. Na powierzchni deski, pręta lub kłody za pomocą ostrego narożnika siekiery, aby w chaotyczny sposób umieścić otwory w różnych głębokościach i bezkresie. Narożniki pręta trochę cięte toporem, nie dbając o dokładność lub płaską powierzchnię. Następnie wszystkie tak potraktowane powierzchnie muszą być starannie wypolerowane za pomocą sztywnej szczotki ze stalowym włosiem. Podczas szlifowania dużego produktu lepiej jest użyć wiertarki lub szlifierki ze specjalną dyszą. Konieczne jest szlifowanie, aż wszystkie ostre krawędzie, które powstały podczas rąbania siekierą, nie wygładzą zarysów naturalnych uszkodzeń w czasie. Ważne jest, aby pamiętać, że ruch szczotki zawsze powinien być skierowany wzdłuż włókien. Następnym krokiem będzie szlifowanie w celu usunięcia wystających włókien i szczotki stalowej o miększym włosiu niż za pierwszym razem. W tej części miękkie włókna są usuwane, tworząc płytkie zagłębienia między grzbietami twardszych zimowych włókien drzewnych. Za pomocą tego samego pędzla możesz dodatkowo podkreślać węzły i pęknięcia.
2. Po zmieleniu lekkiej powierzchni nowego produktu konieczne jest od czasu do czasu nadanie starego drewna ciemniejącego: pomaluj je bejcą lub ciemną farbą akrylową.Po wyschnięciu papier ścierny ze średnim ziarnem bez silnego nacisku wytrzeł małe drzewo, usuwając farbę z wystających grzbietów i wzgórz. W tym przypadku ciemny kolor zostaje zachowany w zagłębieniach i między włóknami. W celu ostatecznego wykończenia produkt pokryty jest akrylowym, przezroczystym lub jasnożółtym lakierem, suszony do całkowitego wyschnięcia.

Bardziej „humanitarny” sposób. Nadaje się do średnich produktów i mebli, drewnianych naczyń i innych małych powierzchni. Szczotkowanie wykonuje się ręcznie za pomocą pędzla z metalowym włosiem. W tym przypadku, jak w poprzednim przypadku, miękkie włókna są usuwane, pozostawiając grzbiety twardego drewna. Szczotka do włosów zamiata pył drzewny, kontrolując proces na oku i osiągając pożądany stopień zużycia powierzchni. Następnie pomaluj i udekoruj produkt, jak opisano powyżej.

Obróbka termiczna i chemiczna drewna

Te metody można nazwać pokrewnymi, ponieważ zniszczenie górnej warstwy drewna występuje prawie bez efektów mechanicznych. Są to bardziej niebezpieczne metody niż poprzednie, dlatego leczenie powinno być wykonywane w powietrzu i zgodnie ze środkami bezpieczeństwa.

Istota ostrzału polega na tym, że miękkie włókna ulegają zniszczeniu po wystawieniu na otwarty ogień. W tym celu powierzchnia przedmiotu obrabianego jest spalana płomieniem palnika lutowniczego lub specjalnym palnikiem gazowym na głębokość 3 mm. W przypadku wypalania powierzchniowego efekt starzenia będzie nieznaczny, a głębszy będzie silniejszy. Mistrz jednocześnie reguluje proces w zależności od jego gustu i potrzeb.

Po zwęgleniu górnej warstwy na wiertarkę nakłada się metalową szczotkę lub dyszę, zdrapując węgiel, aby uzyskać pożądany kolor i teksturę. Nie można odsłonić takiego drewna, ponieważ będzie ono miało ciemne i jasne obszary. Obróbka końcowa polega na szlifowaniu i szlifowaniu produktu.

W metodzie chemicznej dekoracja pół-antycznego drzewa występuje w procesie narażenia na alkalia lub amoniak. W tym celu można użyć aerozoli do czyszczenia pieców lub środków do ścieków. Przed użyciem konieczne jest zapoznanie się ze składem produktu, musi on zawierać alkalia. Szczególną uwagę należy zwrócić na środki ostrożności podczas pracy z nim.

Raz na powierzchni drewna, te substancje chemiczne „wypalają” niektóre miękkie włókna, jednocześnie farbując drzewo na szaro. Po przetworzeniu wszystkie powierzchnie przemywa się wodą i przykrywa słabym roztworem octu stołowego lub kwasu cytrynowego (1 łyżeczka na 200 ml wody), usuwając pozostałości alkaliów.

Przy stosowaniu octu należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że powinien to być ocet stołowy 9%, a nie kwas.

Suszone produkty należy w razie potrzeby szczotkować i malować.

Obróbka drewna przy użyciu metod wymienionych powyżej pomoże samemu właścicielowi udekorować wnętrze zabytkowego mieszkania bez inwestowania dużych pieniędzy i nie spędzania na nim dużo czasu. Dostępność materiałów i narzędzi do przetwarzania pozwala zaangażować się w tego typu kreatywność i wyrafinowanego mistrza stolarskiego i nowicjusza, a nawet kobietę z wyobraźnią i wykwalifikowanymi rękami.